Pani Barbara Gruszka-Zych, poetka i dziennikarka, opowiedziała o swoich spotkaniach z Miłoszem. Pierwszy raz spotkali się w 1990 r. w Krakowie, kiedy to stała w długiej kolejce dziennikarzy, czekając na wywiad. Była ostatnia, ale dzięki temu miała możliwość porozmawiać z Noblistą mniej oficjalnie, gdyż ten zmęczony rozmowami zaproponował jej spacer. I taki był początek znajomości debiutującej poetki z poetą światowej sławy - Czesławem Miłoszem. Na spotkaniu w czeladzkiej bibliotece, niezwykle ciekawym opowieściom dziennikarki towarzyszyły zdjęcia pani Barbary z Poetą w jego krakowskim mieszkaniu przy ulicy Bogusławskiej oraz z podróży do miejsc związanych z Jego dzieciństwem i młodością – Szetejni nad Niewiażą i Wilna. Autorka wspominała, też jak wielkim przeżyciem były kolejne wizyty u Mistrza, na które zawsze szła z ogromną tremą. Zupełnie niepotrzebnie, bowiem jak się okazało Miłosz po przeczytaniu jej wierszy pisał: „Mam słabość do Pani pisania, dlatego, że zajmuje się ono codziennością wielu ludzi, która jest pomijana przez dzisiejszą młodą poezję”. To wyznanie świadczy o zainteresowaniu Poety ludzkim życiem i jego codziennością, o umiejętności słuchania i wrażliwości na sprawy zwykłych ludzi. Kobieca spostrzegawczość i reporterskie umiejętności pani Barbary przybliżyły nam postać nie tyle Miłosza Noblisty i intelektualisty, ale Miłosza człowieka z wszelkimi słabościami i ułomnościami, podlegającego huśtawce nastrojów, borykającego się z ciężarem starości.

W ten sposób czeladzka książnica wpisała się w obchody Roku Miłosza.