Wojna rozpoczęła się 14 lutego 1919 starciem koło miasteczka Mosty niedaleko Szczuczyna. W marcu i kwietniu 1919 r. wojsko polskie zajęło tereny położone na Litwie w tym m.in. Wilno oraz tereny leżące na Białorusi. Pod koniec kwietnia 1920 r. Polacy rozpoczęli natarcie na kierunku kijowskim i 7 maja 1920 r. zdobyli Kijów. Armia Czerwona jednak zaatakowała na szerokim froncie ukraińsko-białoruskim i zmusiła naszą armię do odwrotu. Bronił się jedynie Lwów. 10 sierpnia armia Tuchaczewskiego dotarła w okolice Warszawy. 13 i 14 sierpnia toczyły się ciężkie boje o Radzymin, które przeszły do historii jako bitwa warszawska.

15 sierpnia 1920 r. wojsko polskie przeszło do ofensywy i szybko rozbiło oddziały Armii Czerwonej na dwie części. Stało się tak dzięki rozszyfrowaniu rosyjskich rozkazów oraz wg planu zaproponowanego przez Józefa Piłsudskiego, jak również dzięki niesnaskom w dowództwie bolszewickim (Budionny chciał za wszelką cenę zająć Lwów, a nie pomagać armii Tuchaczewskiego). W walkach pod Warszawą wziął udział ks. Ignacy Skorupka, który został na czas wojny kapelanem wojskowym w 36 Pułku Legii Akademickiej. Zginął w czasie walk, a jego śmierć obrosła później legendą. Pamiętali o nim czeladzianie. Jego imię nosi jedna z ulic w dzielnicy Piaski.