Według najstarszych wzmianek o mieście (z XIII stulecia), Czeladź otaczały nieprzebyte puszcze. Miasto miało naturalnę granicę od strony rzeki. Brynica była wówczas bardzo kapryśna- raz rwąca, raz kręta, to znów rozlana jak jezioro, lub rozgałęziająca się w liczne
strugi i odnogi. Miala nieprzystępne brzegi.
Kryły się tam żeremia bobrowe , zaś stawy leżące w stronę wsi Przełajka zasobne były w ryby. W roku 1923 Kopalnie "Saturn" i "Czeladź" broniąc się przed zalewającą wodą utworzyły Związek Wałowy i wspólnymi siłami przystąpiły do regulacji jej biegu, trwało to 5 lat.
Wreszcie Brynica została uwięziona w ocembrowanych brzegach, co ujęło dużo z jej atrakcyjnego uroku, ale zapewniło bezpieczeństwo pracy pod ziemią.